Alkestis to tragikomedia Eurypidesa opowiadająca historię Alkestis i Admeta, który miał umrzeć młodo. Jednak dzięki wstawiennictwu Apolla, dostaje on szansę na przedłużenie swojego życia, jeśli znajdzie kogoś, kto odda swoje życie w zamian. Jedyną osobą zdolną na takie poświęcenie jest jego żona, Alkestis. Wszystko kończy się szczęśliwie, gdy Herakles wydziera Alkestis z rąk Tanatosa i oddaje ją Admetowi.
Miłość i poświęcenie
Alkestis opowiada o miłości. Alkestis kochała swojego męża tak bardzo, że była w stanie oddać za niego swoje życie. Dokonała aktu, na który nikt inny nie był w stanie się odważyć.
Egoizm
Ważną częścią dramatu jest rozmowa Admeta z jego ojcem. Admet zarzuca mu, że nie był w stanie umrzeć za swoje dziecko.
Podobnych, jak ty tchórzów, nie ma tu zbyt wielu:
Człek w latach, u żywota stojący już celu,
Odwagi ani woli-ś nie miał, by za dziecko
Poświęcić się!
Feres nie pozostaje mu dłużny i wytyka synowi hipokryzję, twierdząc, że tchórzem jest ten, kto pozwala kobiecie się poświęcić.
Mnie tchórzem zwiesz, a powiedz, gdzie większy wyrasta
Tchórzliwiec ponad człeka, którego niewiasta
Zwycięża, za pięknego konając młodziana?
Feres dziwi się słowom Admeta, który sam kochał życie na ziemi tak bardzo, że pozwolił własnej żonie umrzeć za niego.
Jakżeż hańbić można
Najbliższych, że nie czynią, co ci myśl ostrożna
Tak samo czynić wzbrania? Milcz! Sam kochasz ziemię
I dziwisz się, że w innych myśl ta sama drzemie.
Bibliografia
[Eurypides] Eurypides. Alkestis. Akademia Umiejętności, 1918. Link do książki w Wikiźródła